دقيقة حداد دقيقة حداد دقيقة حداد
على الناس اللى كان ليهم ضمير صاحى ومات فيهم
على الناس اللى كان ليهم ضمير صاحى ومات فيهم
دقيقة حداد
على الدنيا اللى عايشنها وفاكرين روحنا فاهمينها
دقيقة حداد
على الدنيا اللى عايشنها وفاكرين روحنا فاهمينه
لا ليها عزيز ولا غالى وعايشة فى برجها العالى
ولو شافت دموع إنسان بريئ بتقول وأنا مالى
دقيقة حداد دقيقة حداد دقيقة حداد
على الحلم اللى أنا حلمته
على القلب اللى علمته
يحب فى ناس ماليها امان ورحت بإيدى سلمته
على الحب اللى جمعنا وخلى لعمرنا معنى ورخصنا
فى ليلة ويوم وضاع ووراه أدينا ضعنا
على اللمة دقيقة حداد
على الصاحب دقيقة حداد
على اللمة وعالصاحب ومين دلوقتى يتصاحب
زمان كان الحنين غلاب زمنا ده اللى خان غالب
على الرحمة دقيقة حداد
على الطيبة دقيقة حداد
على الرحمة وعلى الطيبة وعلى خوفنا من العيبة
ده حتى فى عز وقت الخير بتبقى الكلمة محسوبة
على اللى بإيدى علتهم وكنت بحلى دنيتهم
على اللى بإيدى علتهم وكنت بحلى دنيتهم
لاقونى فى وقت أحزانهم ووقت جراحى ما لقيتهم
بنتهم هم هدونى شافونى فى ضعفى جرحونى باعونى
رخيص وأنا الغالى وعلى نار هادية سوونى
دقيقة حداد دقيقة حداد دقيقة حداد
على الود اللى راح زمنه
على الناس اللى يأتمنوا
على زمن اللى يعمل خير ميستناش ياخد تمنه
على العشرة وعالجيرة
على النخوة وعالغيرة
على الحق اللى ضاع منا ولا بنجيب له يوم سيرة
على نفسى دقيقة حداد
على حالى دقيقة حداد
على نفسى وعلى حالى على دمعى اللى كان غالى
ورخصته بناس مش ناس نزلت لهم من العالى
على الضحكة دقيقة حداد
على الفرحة دقيقة حداد
على الضحكة اللى أنا نسيتها وراحت منى حلاوتها
على الفرحة اللى نسيتنى قتلها الحزن موتها
على العبد اللى كان راضى ورامى تكاله على الهادى
على العبد اللى كان راضى ورامى تكاله على الهادى
مش اللى يضيع الأيام وأحلى سنينه عالفاضى
بقينا ليه نقول نفسى
أنا والدنيا من بعدى
ولو حد إنجرح بينا نقول أهى شدة وتعدى
دقيقة حداد دقيقة حداد دقيقة حداد
على الأخ اللى يسند أخوه
على الإبن اللى يوفى لأبوه
على اللى يشيل هموم الناس ويسعدهم ولو جرحوه
على القلب اللى كان إنسان وعاش يدى لغيره أمان
على الحضن اللى كان بيضم غريب وقريب فى أى مكان
على عمرى دقيقة حداد
على قلبى دقيقة حداد
على عمرى اللى ضاع ببلاش على قلبى اللى متهناش
رماه الحظ ونصيبه على الناس اللى مبتسواش
على سنينى دقيقة حداد
على عينى دقيقة حداد
على سنينى اللى مش بتمر مشفتش فيها لحظة تسر
على عينى اللى شافت ويل يكفيها بقيت العمر
بنتقابل ولا الأغراب نتكلم كلام بحساب
ياما الدنيا سهتنا وخطفت مننا الأحباب
بنضحك بس فى قلوبنا
خلاص الحزن دوبنا
وشوش ماشية ماليها الخوف وقبل أواننا شيبنا